Psychologische spelen
De dramadriehoek verwijst naar die hoofdrolspelers: de aanklager, de redder en het slachtoffer. Mensen zitten in de punten van de dramadriehoek zonder dat ze het zelf doorhebben, de rol die ze op dat moment hebben wisselt per communicatie.
De aanklager:
Hij verwijt de ander dat hij of zij het niet goed doet, niet luistert naar goede raad of zelf de oorzaak is van allerlei tegenslagen of misslukkingen. Kenmerkend is dat de aanklager uit de sloot haalt.
De aanklager zorgt ervoor dat hij niet verantwoordelijk is en voelt zich beter dan anderen ook houdt hij de rest op afstand.
De redder:
De redder is degene die het wel weet of het probleem voor een ander zal oplossen, hij neemt hier verantwoordelijkheid over en maakt daarmee de ander klein. Kenmerkend van de redder is dat hij 'er boven staat', hij weet het toch allemaal beter.
De redder maakt zichzelf belangrijker dan de ander en maakt anderen afhankelijk van zijn of haar werk en de redder kan laten zien hoe goed hij of zij is.
Het slachtoffer
Het slachtoffer ontkent zijn eigen verantwoordelijkheid en vraagt op een manipulerende manier (negatieve aandacht) steun en aandacht. Het slachtoffer trekt voornamelijk de redders aan. Kenmerkend van het slachtoffer is dat hij veel klaagt, jammert en zich hulpeloos gedraagt.
Het slachtoffer zorgt ervoor dat er voor hem of haar gezorgd wordt, hij zorgt ervoor dat hij geen verantwoordelijkheid hoeft te nemen en niet hoeft na te denken over een project.
Het drama houdt in dat ze niet op een gelijkwaardige manier met elkaar kunnen communiceren, iedereen zit in hun eigen rol waardoor ze niet op het zelfde niveau kunnen praten. Ook nemen ze geen eigen verantwoordelijkheid. Ze duwen anderen in een van de andere rollen en uiteindelijk blijft iedereen met een vervelend gevoel achter.
Hieronder zie je hoe zij tegenover elkaar staan:
Eerstegraadsspelen:
Deze worden geaccepteerd binnen de sociale omgeving van de spelers.
Tweedegraadsspelen:
Deze worden door de spelers liever in het verborgene uitgevoerd, al is de schade vaak beperkt en niet onomkeerbaar.
Derdergraadsspelen:
Deze kunnen behoorlijke (psychische of lichamelijke) schade of letsel veroorzaken bij één of meer van de spelers.
Wanneer je het spel kent kun je er ook uit blijven door in de winnaarsdriehoek te gaan.
Deze bestaat uit realisme, feedback geven en ontvangen en helpen.
De aanklager:
De aanklager kan zijn gedrag positief ombuigen door op een vriendelijke en constructieve manier feedback te geven.
De redder:
De redder kan zijn gedrag ombuigen in hulp door duidelijke afspraken te maken en nooit meer te doen dan nodig.
Het slachtoffer:
Het slachtoffer heeft realisme nodig om zijn eigen verantwoordelijkheid te nemen in plaats van andere als de schuldige aan te wijzen. Het slachtoffer moet zelf ook op zoek naar oplossingen voor zijn problemen.
Dus wanneer je in een situatie zit waarin je merkt dat het de psychologische spelen begint te worden, zorg er dan voor om de verantwoordelijkheid te nemen en naar de winnaarsdriehoek over te stappen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten